przyjemna literatura to jest to, czego w ostatnim czasie mi potrzeba, a mircea cărtărescu ze swoimi felietonami idealnie wpasowuje się w moje potrzeby, zwłaszcza że wywołuje przy tym uśmiech i wprowadza dystans pomiędzy relacje damsko-męskie.
dlaczego kochamy kobiety to zbiór opowiadań, które łączy świadomość, że bez kobiet te historie nie miałyby miejsca, a nawet jeśliby miały, to nie byłyby tak interesujące. autor pokazuje nam spektrum swoich doświadczeń z kobietami, począwszy do kontaktu z matką, poprzez swoje pierwsze kontakty miłosne i seksualne, skończywszy na obserwacji fascynujących go kobiet. chociaż tych kobiet nie było wiele, wydaje się, że cărtărescu zna odpowiedź na pytanie(?) zadane w tytule i wcale nie musi przekonywać nikogo, że ma rację, a robi to jedynie dla zabawy i z chęci przypomnienia sobie tych wszystkich doświadczeń.
ja to przyjmuję i pozwalam sobie towarzyszyć mu w tej podróży po swoim życiu. najbardziej podobało mi się przy opowiadaniach: iryski, papierowy diabeł, wieczór który zapada, nabokow w braszowie, złota bomba.
moja ocena: 4/6.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz